Friday, July 17, 2009

မေလးရွားျပန္

ေလျပင္က်ယ္အဆံုးမွ
အလင္းေရာင္တခ်ဳိ႔ကို အမိအရဖမ္းဆုပ္
ဒါအိပ္မက္သက္သက္ပဲ.......
နာရီသံကေနာက္ဆံုးအခ်က္ေပးမွ
အေမွာင္ထုကိုရွင္းလင္းမိျပီ
တမ္းတမိသမ်ွ အလကား
ၾကိဳးစားခဲ့သမ်ွ အလကား
ေသေသခ်ာခ်ာငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီးစဥ္းစားၾကည့္မွ
ျပားခ်ပ္ေနတဲ့အိတ္ကပ္
နတၳိျဖစ္ေသာလက္ဖ၀ါးျပင္
ကိုဟသၤတထြန္းရင္ရဲ့ ေမြးေမေက်းဇူးဆပ္ဖူးခ်င္တယ္ေလ.......
သီခ်င္းရဲ့ေလေ၀ွ႔တစ္ခ်က္ နားရြက္ႏွစ္ဖက္မွ
နားစည္ကြဲေနျပီ
အတိအက်သိခ်င္းစိတ္က ခ်ိန္ခြင္ထဲထည့္ခ်ိန္ၾကည့္မွ
ငါကိုယ္ငါ ဘာေကာင္မွန္းမသိတာခက္တယ္
သတိရတယ္ ေရာသမေမႊနဲ႔ သၾကၤန္တုန္းက
ကလိုက္တာမ်ားေကြးလို႔
ေပါင္ထားခဲ့သမ်ွ လယ္ႏွင့္ႏြားေလးကို
သတိရရျပီး ဘီယာေသာက္တုန္းက
ငါးဆယ္တန္တို႔ ကလိုက္ပံုမ်ားေကြးေနတာပဲ
အေမငိုလို႔ ......အေၾကြးအတိုးတဲ့
မိန္းမငိုလို႔ ......ကေလးေဆးဖိုးတဲ့
အားရပါးရေျပးလႊားရွာေဖြၾကည့္ေတာ့
အေပါင္လက္မွတ္က ခါးေထာက္ၾကည့္ေလရဲ့
တမံသလင္းေပၚေက်ာဆင္းျပီး
မ်က္ႏွာက်က္ျဖဴျဖဴၾကီးျမင္ေလေတာ့
ေၾသာ္ ငါ.......မေလးရွားျပန္ၾကီးပါလား။ ။
မွန္ၾကီး(ေခတၱ-မေလးရွား)

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.