စက္တင္ဘာ၊ ၁၄၊ ၂၀၁၂
☻ေအာ္။ ဟုတ္ကဲ့။ အစ္ကို အခု ဒီရဲစခန္းကိုေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔က အမႈေတြဘာေတြ ဖြင့္ေပးလား။
☺ရဲစခန္းေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲ့ဒီမွာ စခန္းမွဴးေရာက္လာတယ္။ စခန္းမွဴးေရာက္လာၿပီး သူက က်ေနာ့္ကို လိုအပ္တဲ့ စစ္ခ်က္ေတြယူတယ္။
☻စစ္ခ်က္ယူတာ အေသးစိတ္ယူလား။ ဒါမွမဟုတ္ အေပၚယံ သေဘာေလာက္ပဲ ယူတာလား။
☺အန္။ စစ္ခ်က္ကိုက Detail အေသးစိတ္ယူတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ သေဘာေလာက္ တစ္မ်က္ႏွာစာေလာက္ေပါ့။ အတိုခ်ံဳးေလးပဲ။ အဲ့လိုမ်ိဳးေလးပဲ သူက ယူလိုက္တာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက်ေတာ့လဲ ဟာ မင္းလုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ကြာ။ က်ေနာ္က သူ႔ကိုေျပာတယ္။ ဘယ္ေနရာေတြ ဘာျဖစ္သြားလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ သူ႔ကို ေခါင္းကိုျပတယ္။ အက်ႌလွန္ျပတယ္။ ဒီေက်ာကုန္းကို။ ေပါ့ေပါ့ပဲ။ ေသြးထြက္ဒဏ္ရာေလးပါ။ ေရးလိုက္ပါ။ ေခါင္းမွာ ဖူးေယာင္ဒဏ္ရာ တစ္ခုနဲ႔ ေက်ာကုန္းမွာ လက္ျပင္မွာ ေသြးထြက္ဒဏ္ရာတစ္ခုဆိုၿပီးေတာ့။ အဲ့ဒါေလာက္ပဲ ေရးတာပါ။ အေသးစိတ္ေတာ့ မေရးယူပါဘူး။ က်ေနာ္လဲ အခန္းထဲျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့မွ ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ဒဏ္ရာေတြအကုန္လံုး က်ေနာ္ ေတြ႕ေတာ့တာပဲ။ မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ ကြဲေနတာတို႔ဘာတို႔လဲ အဲ့ဒီမွာ ေတြ႕ေတာ့တာပါ။ ၿပီးေတာ့ နဖူးမွာလဲ တစ္ခ်က္ အေသးေလး ကြဲသြားေသးတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ အဲ့ေလာက္ႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ေသြးေလး အတန္းလိုက္ေလးေပါ့။
☻အစ္ကိုရဲ႕ ဒီ ခႏၶာကိုယ္မွာေပါ့ေနာ္ စုစုေပါင္း ဒဏ္ရာ ဘယ္ႏွစ္ခုေလာက္ ရသြားလဲ။ အႀကီးေရာ အေသးေရာေပါ့။
☺အင္။ အႀကီးေတြေရာ အေသးေတြေရာဆိုရင္ က်ေနာ္ ဒီ မ်က္လံုးေအာက္က တစ္ခုရယ္၊ ေခါင္းမွာကက်ေတာ့ အဲ့ဒီမွာ ေသြးထြက္သြားတဲ့ေနရာ အခုန တူနဲ႔ထုလိုက္တဲ့ေနရာက တစ္ခုရယ္၊ ေနာက္ ဒီ ဘယ္ဘက္ ဂ်ိဳေစာင္းနားမွာက ဖုေနတဲ့ဟာတစ္ခု၊ ေနာက္ ဒီ ရင္ဘတ္မွာက ညာဘက္ ႏို႔အံုမွာ အဲ့ဒီမွာ ထီးနဲ႔ထိုးထားတာက တစ္ခ်က္၊ ေနာက္ လည္ပင္းအရိုးနားမွာတစ္ခ်က္၊ ဒီ လည္ပင္းမွာတစ္ခ်က္၊ ေနာက္ ေက်ာကုန္းမွာကက်ေတာ့ ႏွစ္ခ်က္ေပါ့ေနာ္။ ဒုတ္နဲ႔အရိုက္ခံထားရတာ တစ္ခ်က္ရယ္၊ ေနာက္ အုတ္နီခဲနဲ႔ အထုခံထားရတာက တစ္ခ်က္ရယ္။ အဲဒါေတြက ျမင္ရတဲ့ ဒဏ္ရာေတြေပါ့။
☻ေအာ္။ အစ္ကို ျဖစ္တဲ့ဟာေတြအေပၚမွာ အစ္ကို႔ကို ေဆးရံုေတြဘာေတြ ပို႔ေပးလား။ ရဲစခန္းကေန တစ္ဆင့္
☺ပို႔ေပးပါတယ္။ ရဲေဆးစာနဲ႔ (၇)နာရီ မတ္တင္းေလာက္မွာ ေဆးရံုကို သူတို႔ေခၚသြားပါတယ္။ ရဲက ရဲကိုယ္တိုင္ပဲ ဆိုင္ကယ္နဲ႔။
☻ဟုတ္ကဲ့။ ေအာ္ အဲ့ဒီမွာ ရဲစခန္းမွာ လာၿပီး ၀ိုင္းတာ ဘာညာေရာ ရွိလား။ အစ္ကုိ႔ကို အဲ့လို ေခၚထားတဲ့အခ်ိန္မွာ
☺ရဲစခန္းမွာေတာ့ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး ၀ိုင္းတာ မရွိဘူးနဲ႔တူတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကလဲ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အထဲေရာက္ေနၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္က ေတာက္ေလွ်ာက္မူးေနတာေၾကာင့္ ဘာမွမသိဘူး။ က်ေနာ္ သူေမးတာကိုေတာင္ မနဲေျဖေနရတယ္အစ္ကို။ ေနာက္က်ေတာ့ က်ေနာ္ ေရးေတာင္းေသာက္တယ္။ ေရးေသာက္လိုက္တာနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ကို အန္ေတာ့တာပါပဲ။ က်ေနာ္က ေနာက္ဆံုး အိမ္သာထဲသြားၿပီးေတာ့ အန္တယ္။ က်ေနာ္ အဲ့ဒီမွာ အရမ္းစိုးရိမ္သြားတာက ေခါင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးထိတယ္၊ အန္တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ အဲ့ဒီမွာ အရမ္းစိုးရိမ္သြားတယ္။ ေဆးရံုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ က်ေတာ့ ဆရာမကို ေျပာျပတယ္။
☻ေအာ္။ ဟုတ္ကဲ့။ ေဆးရံုမွာေပါ့ေနာ္။
☺ဟုတ္။ ေဆးရံုမွာ။ ဆရာမက ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ရံုပဲၾကည့္တာ။ သူက ဘာမွ ေနာက္ဆံုးဗ်ာ ဒီဒဏ္ရာေတြကို တစ္ခ်က္ေလးေတာင္မွ ဟို။ ဒီမွာ ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာေတြကို တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့မွ ျပန္ၾကည့္တာကို ေခါင္းက ဒဏ္ရာေတြမွာ ေသြးေတြခ်ည္းပဲဗ်။ ဒါကို တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္မွ Cleaning မလုပ္ေပးလိုက္ဘူးဗ်ာ။
☻ဆရာမဆိုလို႔ ဆရာ၀န္မလား၊ နတ္စ္မလား။
☺ဆရာ၀န္မ၊ ဆရာ၀န္မကိုယ္တိုင္ပဲ ၾကည့္တာ။
☻သူက ရခိုင္လူမ်ိဳးပဲလား။ ဒီဘက္က ဗမာလူမ်ိဳးပဲလား။
☺က်ေနာ္ အဲ့ဒါေတာ့ မသိဘူးဗ်။
☻သူ႔စကားေျပာတဲ့အေနအထားက ၀ဲလားအစ္ကို။
☺သူစကားေျပာတဲ့ အေနအထားကေတာ့ သူ ရခိုင္ေတြနဲ႔ေျပာတာေတာ့ ၀ဲတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ကေတာ့ သူ ဗမာလို ေကာင္းေကာင္းေျပာတယ္။
☻ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့။ ေအာ္ အစ္ကို႔ကို ဒီေလာက္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၀ိုင္းလုပ္ထာတာကို ဓာတ္မွန္ ဘာညာလဲ မရိုက္ေပးဘူးေပါ့ေနာ္။ ေဆးရံုက။
☺အဲ့ဒီမွာ ေဆးရံုက သူက ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဓာတ္မွန္ရိုက္ဖို႔ ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီ ဓာတ္မွန္ရိုက္ဖို႔ကိုတဲ့ အခုရိုက္လို႔ မရဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါတဲ့ မနက္ဖန္က်မွတဲ့ သြားရိုက္တဲ့။ သူကေျပာတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က မဟုတ္ဘူး။ မနက္ဖန္ က်ေနာ္ ျပန္မွာလို႔။ အဲ့ဒီေတာ့ သူက ေဆးစာေလး ေရးေပးလိုက္တယ္။ ဓာတ္မွန္ရိုက္ခ်င္ရင္ အဲ့ဒီေဆးစာကို ျပၿပီးေတာ့ ရိုက္လိုက္တဲ့။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ အဲ့ဒီမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ဆရာမကိုယ္တိုင္ကဗ်ာ လံုး၀ Careless ပဲ။ အဲ့ေလာက္ႀကီး က်ေနာ့္ကို Care မလုပ္ဘူးေပါ့ေနာ္။
☻ဟုတ္ကဲ့။ ဟုတ္ကဲ့။ ေအာ္ ေနာက္တစ္ခုက ရဲစခန္းမွာ ရဲစစ္ခ်က္ယူတာေတြ၊ ေဆးရံုမွာ ေဆးကုသမႈခံယူတဲ့အခါမွာေတြမွာ သူတို႔ေတြ ၀န္ထမ္းလို႔ေျပာလို႔ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အစ္ကို႔ကို ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ သာမန္လူေတြလို ဘာသာေရးခြဲျခားဆက္ဆံတာမ်ိဳးေတြ၊ မထီေလးစားစကားမ်ိဳးေတြနဲ႔ ခြဲျခားဆက္ဆံတာမ်ိဳးေပါ့ သေဘာက က်ေနာ္တို႔ ကလားမို႔လို႔ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ သံုးႏႈံးတာမ်ိဳးေတြ အဲ့ဒါမ်ိဳးေတြေရာ ရွိလားအစ္ကို။
☺အဲ့ဒီ ရဲစခန္းမွာေတာ့ မရွိပါဘူး။ လံုး၀ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ အဲ့ဒီမွာ စရဖေတြေရာ၊ ေနာက္ၿပီးက်ေတာ့ SB ကေရာ အကုန္လံုး အဲ့ဒီမွာ လာၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔က က်ေနာ္နဲ႔က ရင္းႏွီးေနၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းကေနေလ က်ေနာ္က အစိုးရအဖြဲ႕ရံုးကို ခဏခဏ သြားသြားေနတယ္။ ဟိုေန႔က တူရကီ ၀န္ႀကီးလမ္းေၾကာင္းမွာလဲ က်ေနာ္တို႔ကို ဒီ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးကေန ဖိတ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ အဲ့ဒီမွာ သြားရေသးတယ္။ ေနာက္ အဲ့ဒီမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ကို ေရာက္ကတည္းက က်ေနာ္က လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ေတာ့ တရင္းတႏွီးေတာ့ ရွိေနၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ဒီဘက္က ရဲတို႔၊ ဘာတို႔ ညာတို႔ အာဏာပိုင္ဘက္ကေနဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ေနာ့္ကို သိသေလာက္ကိုရွိေနတာ။
☻ေအာ္။ အစ္ကိုက ဒါဆို ပထမဆံုး စစ္ေတြကို ေရာက္တာမဟုတ္ဘူးေပါ့။
☺မဟုတ္ဘူး။ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ေရာက္ဖူးတာ က်ေနာ္။
လူမႈကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္ေလ့ရွိသူ ကိုရိႈင္း
☻ေအာ္။ ရင္းႏွီးေနတယ္ဆိုတာကေရာ။
☺ရင္းႏွီးတယ္ဆိုတာက ေရာက္ကတည္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရီျပ ျပံဳးျပ ေနာက္ ဘယ္ကလဲ ဘာညာ စကာေျပာၾကနဲ႔၊ ေနာက္ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ရဲ႕ MRA ကတ္ေတြကိုလဲ အကုန္လံုးကိုေပးထားတယ္ေလ။ ေနာက္ အထူးသျဖင့္ အဲ့ဒီမွာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြအကုန္လံုးကိုလဲ က်ေနာ္တို႔က ေတြ႕ထားတကိုး။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔သာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႕လို႔မရေသးတာ။ က်န္တဲ့ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ေနာက္ ဒီ အကုန္လံုး အားလံုးကို က်ေနာ္တို႔က ေတြ႕ထားတာကိုး။ ေတြ႕ထားတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အဲ့ဒီမွာ ေပးထား ျပဳထားတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ့္ကို သိေနတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ့္ကိုယ္တိုင္ကိုလဲ အဲ့ဒီအားလံုးကလဲ က်န္တဲ့ လူခြဲေတြအားလံုးကလဲ က်ေနာ့္ကို သတိထားမိၾကတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်နာ္က အဲ့ဒီကို စေရာက္တဲ့ေန႔ကတည္းက က်ေနာ့္ရုပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို မွတ္မိေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဲ့ဒီမွာ RNDP ကလူေတြနဲ႔လည္း သြားတယ္။ ေနာက္ ပထမတစ္ေန႔ကလည္း အဲ့ဒီ ပစၥည္းေတြကို ေ၀တယ္၊ ျပဳတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရပိုင္းက က်ေနာ့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိသြားတာကေတာ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုးမွာ တူရကီ၀န္ႀကီးလာတဲ့ေန႔က ၀န္ႀကီးကေခၚလို႔ က်ေနာ္တို႔ အစည္းအေ၀းသြားတတ္တယ္ေလ။ အဲ့ဒီေန႔က သတင္းသမားေတြေရာ၊ SB ေတြေရာ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ကတ္ေလးေတြ ေပးလိုက္တယ္ေလ။ သူတို႔ကေန လာေမးလို႔ အကုန္လံုးကို အဲ့ဒီမွာ ကတ္ေလးေတြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိသြားၾကတာပါ။
☻ဟုတ္ကဲ့။ အစ္ကိုအဲ့ဒီေတာ့ ေဆးရံုကိုေတာ့ ရဲကပဲ လိုက္ပို႔တယ္ေပါ့ေနာ္။
☺ဟုတ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ရဲေတြက လိုက္ပို႔ေပးတာပါ။
☻ေဆးရံုကေန တည္းခိုခန္းကို လိုက္ပို႔တာေရာ ရဲေတြကပဲ လိုက္ပို႔တာလား။
☺ဟုတ္ကဲ့။ ရဲေတြပဲ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။
☻အဲ့ဒီလို လိုက္ပို႔တာမွာ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ပဲလား။ ကားနဲ႔လား။
☺ဆိုင္ကယ္နဲ႔ပါ။ ေဆးရံုနဲ႔ က်ေနာ့္ တည္းခိုခန္းနဲ႔က သိပ္မေ၀းဘူး။ ကပ္ကပ္ေလးပဲ။ ဟိုဘက္နားေလးပဲ။ နီးနီးေလးပဲ။ က်ေနာ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကာဖ်ဴး (ညမထြက္ရအမိန္႔) အခ်ိန္ ၀င္ေနၿပီ။ ေဆးရံုကေန လိုက္ပို႔တဲ့အခ်ိန္မွာ။
☻ေအာ္။ ဟုတ္ကဲ့။ ေနာက္တစ္ခုက အစ္ကိုနဲ႔အတူပါလာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကေရာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဒီသတင္းကို ရသြားလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ အစ္ကို႔ဆီ ေရာက္လာလဲ။
☺က်ေနာ္ ေဆးရံုကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ အဲ့ဒီကို လိုက္လာေပးတယ္။ သူတို႔ ဟိုမွာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာဘူး။ သူတို႔ က်ေနာ့္ဆီကို ဖုန္း၀င္လာတယ္။ ရိႈင္းတဲ့ မင္း အဲ့ဒီနားမွာ ၿမိဳ႕ထဲမွာ မင္း ျပႆနာျဖစ္တယ္လို႔ၾကားတယ္ေပါ့ အဲ့လိုမ်ိဳးေျပာတယ္။ က်ေနာ္က ဟုတ္တယ္။ ငါအခု စခန္းမွာ ေရာက္ေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္ သူ႔ကို အဲ့ေလာက္ပဲ ေျပာလိုက္ႏိုင္တယ္။ ေခါင္းအရမ္း မူးေနတဲ့အခ်ိန္ေလ။ အဲ့ဒါ ေနာက္က်ေတာ့ သူတို႔ ေရာက္လာတယ္။
☻ေအာ္။ သူတို႔က ေဆးရံုၾကမွ ေရာက္လာတာလား။
☺မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး။ ရဲစခန္းမွာကတည္းက ေရာက္လာတာ။
☻ေအာ္။ သူတို႔ ေဆးရံုကိုလဲ လိုက္ေပးတယ္ေပါ့။
☺ဟုတ္တယ္။ ေဆးရံုကိုလဲ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လိုက္ၾကတယ္။
☻အဲ့ေတာ့ အစ္ကိုတို႔ ဒီရန္ကုန္ကုိက်ေတာ့ ဘယ္ေန႔က ျပန္ထြက္လာလဲ။
☺ရန္ကုန္ကို ဒီေန႔ (14-9-2012 ေသာၾကာေန႔) မနက္၊ ေန႔ခင္းေပါ့ေနာ္။ ဟိုကေန (၁၁)နာရီခြဲေပါ့ ဟိုကေန ျပန္ထြက္လာတယ္။
☻ေအာ္။ ေလယာဥ္နဲ႔ဲပဲေပါ့။
☺ဟုတ္တယ္။ ေလယာဥ္နဲ႔ပါပဲ။
☻ျပန္လာေတာ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္တည္းပဲလား။ အစ္ကိုတို႔ MRA NGO က က်န္ခဲ့ေသးလား။ တစ္ဖြဲ႕လံုးလား။ အစ္ကို႔ကို တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လႊတ္လိုက္တာလား။
☺က်ေနာ္တို႔ တစ္ဖြဲ႕လံုး အားလံုး ျပန္လာလိုက္တာ။
☻ဟုတ္ကဲ့။ အစ္ကို႔ရဲ႕ အခုလက္ရွိေရာ က်န္းမာေရးအေျခအေနက ဘယ္လိုရွိလဲ။ သက္သာရဲ႕လား။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဒဏ္ရာေတြဆိုေတာ့
☺က်ေနာ္ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ေခါင္းက မူးေနေသးတယ္။ ေနာက္ တစ္ကိုယ္လံုး ထုေထာင္းထားေတာ့ အရမ္းကိုက္ခဲေနတယ္။ ဒဏ္ရာေတြကေတာ့ နာေနတာေပါ့။ မေန႔တုန္းကေတာ့ ေသြးပူေနတာေၾကာင့္ သတိမိဘူး။ သိတယ္မလား။ ေသြးပူေနတာ နာရေကာင္းမွန္းလဲ သိမေနဘူးေပါ့။ ဒီေန႔မနက္က်ေတာ့လဲ ျပန္ဖို႔အတြက္ သိမ္းတာ ဆည္းတာေတြလုပ္၊ ေနာက္ ပစၥည္းေတြကိုလဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အဲ့ဒီလို ေသာကျဖစ္ေနတာေလ။
☻ေအာ္။ ဟုတ္။ အစ္ကို ဒီလိုျဖစ္လိုက္ေတာ့ ၀ယ္ၿပီးသားပစၥည္းေတြက မေ၀ျဖစ္လိုက္ဘူးေပါ့။ ဟုတ္လားအစ္ကို။
☺အဲ့ဒီ၀ယ္ၿပီးသားပစၥည္းေတြက မေန႔က ျဖစ္လိုက္ကတည္းက ဘယ္သူမွကို ျဖန္႔ေပးမယ့္သူမရွိဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ရဲက စခန္းမွဴးကိုပဲ အကူအညီေတာင္းၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီပစၥည္းေတြကို တစ္ေနေနရာကို ပို႔ေပးပါ။ စခန္းမွဴးကပဲ အိုေကရတယ္။ ၾကည့္စီစဥ္ေပးမယ္။ သူတို႔က အဲ့ဒီမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္းရွိတယ္ေလ။ က်ေနာ္တို႔ကလဲ မေန႔က အဲ့မွာ နာေရးကူညီမႈအသင္းနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ျဖန္႔မယ္လို႔ လုပ္ထားတာကိုး။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ ရဲစခန္းနဲ႔နာေရးကူညီမႈအသင္း ေပါင္းၿပီးေတာ့ ဓည၀တီ အားကစားကြင္းကို ပို႔ထားလိုက္မယ္ထင္တယ္။
(အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ခံရသူ ကိုရိႈင္းဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ျပန္လည္ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ က်ေနာ္ အခု ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးကုသမႈခံယူႏိုင္ရန္ မေလးရွားႏိုင္ငံ MRA အဖြဲ႕မွ ႏိုင္ငံျခားသား အဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ ဆရာ၀န္ထံ သြားေရာက္ရန္ လာေရာက္ ေခၚေဆာင္၍ သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္ျဖစ္ေနတာနဲ႔အတူ ေျဖၾကားေပးသူရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ အားနာတာေၾကာင့္ အလြန္ အေရးႀကီးေသာ ေမးခြန္းေလးတစ္ခ်ိဳ႕ကို အျမန္ေမးၿပီး အဆံုးသတ္လိုက္ရပါတယ္။)
(နိဂံုးပိုင္းသို႔) ဆက္ပါအံုးမယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္ -
ေခဋီစ်က္အို
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ခု၌ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနသူ ဘာသာျခား လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ အခုကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ေလ့ရွိသူ ကိုရိႈင္း
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕မေစ်းႀကီးအတြင္း၌ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႔၏ ဆိုင္မ်ားတြင္ MRA အဖြဲ႕မွ လိုအပ္သည့္ ကူညီကယ္ဆယ္ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္းမ်ားအား စကားျပန္ ကိုရိႈင္းမွ လိုက္လံ ၀ယ္ယူေပးေနစဥ္ (လည္ဆြဲႀကိဳးျပာလြယ္ထားသူမွာ ေစ်းေရာင္းေနသူ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ိဳးတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။)http://news.mmsy.info/news/5836
မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.